A fascinación polos espazos da memoria, pola imposibilidade de retroceder e a necesidade de avanzar, polas paredes estreitas e asfixantes, polo tempo lento do que quedou para sempre atrás… todo isto e moito máis reiníciase cando nos deslizamos por eles. Os corredores e os boleros son unha constate vital e unha fortísima referencia cinematográfica do meu filme favorito e máis coreográfico : In the mood of love… ¿Pero como se bailaban os boleros?
¿Cómo deslizarnos polos salóns destruídos de Sudamérica?
¿Como seguir aqueles pasos polos corredores chineses nunha
¿Cómo deslizarnos polos salóns destruídos de Sudamérica?
¿Como seguir aqueles pasos polos corredores chineses nunha
/das películas de Wong Kar Wai?*
No hay comentarios:
Publicar un comentario